Doorgeslagen

Voor wie het nog niet wist:
De Olympische Spelen zijn bezig.
De enige keer in vier jaar dat er kruisboogschieten, synchroonzwemmen en
skateboarden op tv is.
“Een evenement dat alle volken verbindt”, zegt het IOC.
Jammer dat de inwoners van Japan helemaal niet op die spelen zaten te wachten.

Op radio 1 gaat het over niks anders.
‘Het plankje bij Van der Poel dat niet was weggehaald.’
‘De val van Sifan Hassan, die alsnog won.’
‘De koploper bij het vrouwenwielrennen die niemand had gezien.’
Ik hoorde het uren in de auto aan. Best leuk hoor.

Toch maak ik me een beetje zorgen.
Want als Erben Wennemars te veel aan het woord is, klopt er iets niet.
Dan is alles ‘machtig mooi’.  
Erben was nog even bij het synchroonzwemmen gaan kijken.
Omdat er anders niemand was en dat vond hij zielig.
Maar als er niemand in geïnteresseerd is, hoeft er ook geen duurbetaalde druktemaker heen.
Kan iemand dat aan Erben uitleggen?

Bosbranden op Sicilië, een deel van Duitsland ligt nog steeds in puin door overstromingen.
Hoor je niks over.
De kranten zijn te druk met ‘de laatste ippon van Henk Grol’.
Een nieuw rapport over de bestorming van het witte huis door Trump-aanhangers.
Het schetst een dieptriest beeld. Bijna alle agenten die erbij waren hebben last van trauma’s.
Sommigen hebben inmiddels zelfmoord gepleegd.
Helaas komt het nauwelijks voorbij in de media.
Geen tijd! De dubbel twee, dubbel vier en dubbel acht mannen moeten roeien. En anders wel de vrouwen. Met of zonder stuurman. Zo is er altijd wat te roeien.

Ik hou van sport en volg veel op de voet.
Maar slaan we niet een beetje door?
Want als een interview met de burgemeester van Valkenburg, over zijn beleving van de overstromingsramp op de achterste pagina’s van mijn krant staat.
En als het voorin diezelfde krant, drie pagina’s gaat over het trainingsschema van openwaterzwemster van Rouwendaal.
Dan klopt er iets niet.

Van de week las ik een reportage over het strenge quarantainebeleid van Japan.
Atleten die in hun hotelkamer worden opgesloten als ze positief testen.
Ze krijgen alleen Japans te eten. En dat smaakt niet lekker!
Vandaag, 4 augustus, een jaar geleden, vond er een ramp plaats in Beiroet, Libanon.
Daar werd een hele wijk door een explosie in de haven weggevaagd.
Verslaggevers keerden terug naar de zwaar getroffen wijken rondom de haven.
Het is nog steeds een ravage.
De meeste mensen hebben OF geen huis OF geen meubels. De echte pechvogels hebben niets.
Dat maakt die atleten, die zelf naar Tokyo zijn gegaan en wisten dat dit kon gebeuren, toch een klein stukje minder zielig.


Geplaatst

in

door

Tags: