Ma …
Ik ga elke week een stukje schrijven in 2020. Te doen? Inspiratie zat! Goede voornemens voor dit jaar? Mezelf niet uithongeren, onder een auto gooien, of op een andere manier verminken zou mooi zijn.
Verder weinig. Opleiding halen, druk opvoeren op het werk, hypotheek betalen en niet doodgaan. Moet te doen zijn.
Oud en nieuw was leuk. Luik, België, pleintje en een vuurwerkshow. Iedereen blij, je moest erbij zijn!
Maar dat was jij niet, dat ben je nooit meer. Althans niet in eigen persoon.
Maar wedden dat ik dankzij jou nog zo kalm doorleef. Want van tevoren dacht ik niet dat het zou kunnen.
OF ik kan alles redelijk dragen als een man, OF ik stel me volwassen op OF jij zorgt ervoor dat ik niet flip. (Ik gok het laatste.)
Gelukkig nemen mensen delen van je taken over.
Martine vraagt elke dag naar mijn trainings- en hartslaggegevens.
Ik stuur met liefde hele verslagen, epistels of PowerPoint presentaties.
Aan haar reacties en conclusies te zien, doet ze het toch vooral voor mij. Of ze leert langzaam.
Toch lief. Zeker omdat jij er elke dag naar vroeg.
Ik kan altijd vrienden bellen als ik me ergens druk om maak.
Dat deden wij ook altijd.
Verder verandert er dit jaar weinig. Behalve dan dat we twee konijnen hebben.
En het is waar wat ze zeggen: “Je weet pas wat het is als je ze zelf hebt.”
Het enige nadeel: je leeft niet meer voor jezelf. “Als de jongens maar plezier hebben”, zeggen Anneloes en ik vaak tegen elkaar.
Mmm … dit kan toch nog wel eens een leuk jaar worden. We houden contact!