Lieve mama,
Het gaat even wat minder.
Dat kan natuurlijk gebeuren.
Maar de aanleiding is wat vreemd.
Ik wou (uit enthousiasme) weer wat gerichter gaan trainen.
Trainer gebeld, schema gemaakt. Zo gezegd zo gedaan.
Maar zo’n schema geeft me direct weer stress.
Het voelt alsof ik een opdracht krijg, waar ik voor kan falen.
Zo moet ik het natuurlijk niet zien.
Maar het lijkt wel zo.
En dan al die vragen van me …
“Doe ik wel genoeg?” “Waarom moet ik vandaag maar 50 minuten?”
“Klopt het dat ik halverwege al stuk zat?”
Geen trainer houdt dat gezeur van een atleet vol.
Ik las laatst iets over sportverslaving.
Het had te maken met een serotonine spiegel in je hoofd.
Die was bij mij nooit zoals die zijn moet.
Dat is me door meerdere dokteren verteld.
Lastig hoor.
Ok, sportverslaving dus.
De kenmerken waren volgens de schrijver:
“Overmatig sporten, nooit rust willen nemen, altijd harder en meer willen trainen.”
En hij ging nog even door:
“Nooit tevreden zijn, een keer overslaan voelt als falen, en altijd denken dat je het niet goed doet.”
Diep nadenken was niet nodig.
Ik kan niet ontkennen dat ik me daarin herken.
Ik ben heus vooruitgegaan hoor.
Sporten is nu in ieder geval weer leuk.
Dat was drie jaar terug wel anders.
Ik stond wel eens met tranen in de ogen aan de start.
“Nu moet het gebeuren”, riep ik dan tegen mezelf.
Ik weet nog niet precies hoe ik het ga oplossen.
Maar ik kom er vast uit.
Misschien verkoop ik wel een aantal sportapparaten.
Hoef ik ze ook niet allemaal meer te gebruiken.
Dat ‘hoeft’ trouwens sowieso niet.
Maar ja … verslaafd he.
Toch wordt een sportverslaving vaak als iets positiefs gezien.
Je bereikt mooie prestatie, ziet er (in de meeste gevallen) afgetraind uit.
En je oogt fit en energiek.
Dat is bij een drugsverslaving net wat anders.
Alleen die mensen worstelen net zo goed.
Waarschijnlijk zijn ooit ook met een hobbyjoint begonnen. Of een feestsnuifje.
Net als ik met een funloopje, een tourritje en een uurtje happyfitness.
Het loopt soms alleen uit de hand.
Niemand wil doorslaan.
Maar kom er maar eens af.